Wat vindt u bij ons?
Wat vindt u bij ons?
.jpg) Midden tussen heide, bossen en zandverstuivingen wil De Ontmoeting ‘onbekend land verkennen’ en daarmee een alternatief bieden voor een te traditionele manier van kerk-zijn. Bij het vormgeven van ons verlangen naar zingeving is daarom eerder sprake van een zoektocht of een labyrinth dan van een alles zeker weten.
|
||
|
Midwinterwandeling
Midwinterwandeling
Midwinterwandeling op 11 december as. rond de Zandenplas in samenwerking met Veluwse Midwinterhoornblazers uit Epe  Op zondag 11 december as. wordt een midwinterwandeling georganiseerd door de PKN-gemeente De Ontmoeting. Dit in samenwerking met de Veluwse Midwinterhoornblazers uit Epe en omgeving, die rond de Zandenplas hun oeroude “roep” zullen laten klinken. De boodschap dat “het duister moet gaan, want het licht komt eraan” wordt rond de winter- zonnewende, vanaf de 1e Adventsdag tot en met Driekoningen, om beurten verder gedragen. Iedereen is vrij om zelf naar de Zandenplas toe te gaan. Voor de groepswandeling van ongeveer 30-45 minuten verzamelen we bij De Ontmoeting, Arthur Briëtstraat 38 te Nunspeet. Vertrektijd is afhankelijk van de loopsnelheid van de wandelaars Vertrek: 13.45-14.00 uur Van 14.30 tot 15.30 uur blazen de Midwinterhoornblazers rond de Zandenplas. Om 15.30 wordt de terugtocht naar de kerk hervat, waar men met heerlijke erwtensoep, ook een vegetarische variant en Glühwein de wandelaars op wacht. De kerk is open vanaf 16.00 uur. In geval het weer het niet toelaat b.v. bij doorlopende zware regenval, zijn de mensen in de kerk welkom voor een gesprek, muziek en voor wie dat wil een spelletje. Iedereen is welkom. De toegang is gratis. Een kleine bijdrage is welkom. I.v.m. de hoeveelheid soep, graag opgeven of u komt. Info: Woutje Mulder: tel 06-53445063 (geen voicemail); mail: h.j.mulder1939@kpnmail.nl Ineke Klingenberg: tel 06-41499848 |
||
|
Kerstconcert 2022
Kerstconcert 2022
“O magnum mysterium”; Kerstconcert Nunspeets Kleinkoor in De Ontmoeting We nodig iedereen uit om op 18 december dit concert bij te wonen. De aanvang is 16.30 uur; entree is gratis; een vrijwillige bijdrage is welkom.  Op zondag 18 december verzorgt Nunspeets Kleinkoor een uitvoering van het Festival of Nine Lessons and Carols in De Ontmoeting, voor de 13e keer alweer. Naar Engelse traditie worden korte Bijbellezingen afgewisseld met kerstliederen. In de lezingen wordt het verhaal van de komst van Jezus verteld, het “magnum mysterium”, dat de zinspreuk van dit concert vormt. “O magnum mysterium” is een van de kerstliederen die op het programma staan. De tekst is vaak gebruikt in composities, voor het eerst door Palestrina in 1569. Op dit concert zal de muzikale interpretatie van de moderne Amerikaanse componist Morten Lauridsen te horen zijn. Volgens Lauridsen is zijn werk “een verstild lied van diepe innerlijke vreugde”, bedoeld om “onmiddellijk en diep in het hart van de luisteraar te resoneren”. De tekst bestaat uit twee fragmenten van de gregoriaanse liturgie voor Kerstmis. Het eerste fragment is een evocatie van het mysterie dat Gods liefde voor de mensen zo groot is, dat hij zich verlaagd heeft om ter wereld te komen in een stal, gadegeslagen door een os en een ezel. In het tweede fragment wordt Maria verheerlijkt omdat ze uitverkoren is om de moeder van God te worden. Een groot deel van het programma bestaat uit bekende carols zoals “Once in royal David’s city”, “God rest ye merry”, “Silent night”, “Es ist ein Ros entsprungen” en “Joy to the world”. Bij sommige coupletten is er gelegenheid om mee te zingen. Daarnaast zullen er minder bekende werken klinken, zoals “Remember o thou man” van Thomas Ravenscroft, “Star carol” van John Rutter en het vrolijke “Wolcum Yole” van Benjamin Britten. |
||
|
De goede dingen
De goede dingen
De goede dingen Achter mijn laptop, nog wat napruttelend vanuit de mooie startzondag en de ‘Werkdag Toekomst’ van onze kerkenraad op de vrijdag daar net voor, moet ik denken aan de Deense filosoof Søren Kierkegaard. Als ik hem goed begrijp, dan (zegt hij) ontkom je niet aan de oorsprong van het geloof. Ik wil dat even checken op internet en stuit dan op een verhaal van een organisatie die andere organisaties helpt bij ingrijpende veranderingen: Changestudio. En ook daar citeren ze Kierkegaard. Het verhaal heet: Doen we de goede dingen? En meteen zit ik op het puntje van mijn stoel, want dat was ook precies één van de vragen waar het op de kerkenraadsdag over ging: ‘Doen we de dingen goed, of doen we de goede dingen?’ Het lijkt bijna hetzelfde, maar er is een groot verschil. De dingen goed willen doen, is op zich heel mooi maar kan heel behoudend uitwerken. Zonder dat er veel verandert. Ik heb dat aan den lijve meegemaakt. Op de Hezenberg leverden we prima zorg (vonden wij), maar toch hadden we haast altijd te weinig cliënten om uit de kosten te kunnen komen. Dus dachten we na over hoe we de zorg nóg beter konden maken, nog klantvriendelijker, nog effectiever en efficiënter. ‘Want dan komen de klanten vanzelf wel’, dachten we, rondtollend in onze eigen bubbel. Eén van onze cliënten (‘gasten’, noemden wij hen) was directeur van een grote drukkerij. Ondanks zijn psychische problemen had hij een scherpe blik! Hij sprak mij aan en zei: ,,Gerrit, jullie moeten eens ophouden met dat geperfectioneer waar je alle tijd en energie in stopt. Goed is goed genoeg! Nu is het de hoogste tijd om met jullie mooie verhaal de boer op te gaan.’’ Wat hij in wezen zei, was: stop met de dingen goed (beter, best) te doen, en ga in plaats daarvan de goede dingen doen. Het was eerlijk gezegd een heftige eye-opener! Een prachtig onderscheid: de dingen goed of de goede dingen. Maar tegelijk ook een nogal verontrustend onderscheid. Ik mag de dingen graag goed doen. U ook neem ik aan. De cantorij wil graag goed zingen, Kunst in de Kerk organiseert graag goede tentoonstellingen, ik maak graag een goede preek, de communicatie-club houdt van een goede website en ga zo maar door. Niks mis mee – maar soms heb je zo’n eye-opener nodig: ‘Ja, je doet de dingen goed, maar doe je nog wel de goede dingen?’ Een mooi Bijbels voorbeeld staat in het boek Exodus, hoofdstuk 18. Mozes, de grote leider, de bevrijder bij de Gratie Gods, werkt zich helemaal te pletter om zijn mensen op de rechte weg te houden. Hij doet dat uitstekend . . . maar verliest zich zó in de details dat zijn schoonvader op een dag tegen hem zegt: ‘Stop! Nu is het genoeg! Laat anderen de uitvoering doen, zodat jij je weer kan buigen over wat echt belangrijk is!’ Doen we de goede dingen? En mooie, prikkelende, (zelf)kritische vraag, die we zo nu en dan zeker stellen moeten. Gerrit Heuver |
||
|
Nunspeet biedt onderdak
Nunspeet biedt onderdak
|
||
|
Pret van de Wet
Pret van de Wet
Gemengde gevoelens Wat is de overeenkomst tussen trekkers op het Malieveld en toeterende vrachtwagens in het centrum van Ottawa? Dat dit geen protest meer is, maar het recht van de sterkste. Een uiting van: ,,Prima dat er wetten zijn, zolang ze maar niet gelden voor mij. Ik wil vrij zijn.’’ en dat snap ik wel, want ik wil ook vrij zijn; ik hou ook niet van autoriteit.  Maar toch: dat iedereen recht heeft op eenzelfde hoeveelheid vrijheid, komt in de hoofden van zulke demonstreerders niet op. Dat hun vrijheid om snelwegen of zelfs een heel stadscentrum te blokkeren de vrijheid van anderen ernstig hindert (de vrijheid om naar het werk te gaan, om een ambulance door te laten, om rustig te winkelen), telt niet. Dat jouw vrijheid ophoudt waar je de onvrijheid van een ander bewerkt, is filosofisch gedoe. In het klein maar even ontwrichtend is het: de vrijheid om geen hand uit te steken, om door rood te rijden, om de fiscus of de verzekering een poot uit te draaien, om met flink wat alcohol achter het stuur te kruipen (‘dat moet ik toch weten? Dat is toch mijn vrijheid?). En dat er een wet bestaat die dit alles verbiedt, vindt de gemiddelde Nederlander (en dus ook Canadees) eerder lastig dan terecht. De wet, dat is vrijheidsbeperking. Je mag niet dit, je mag niet dat; de wet: dat is de politie, de rechter, een boete, gevangenis. Alleen maar narigheid. De Joden hebben een heel ander gevoel bij de wet. Zij hebben een jaarlijks, vrolijk feest dat Simchat Tora heet. ‘Pret van de wet’ zou je kunnen zeggen. Hoe kom je op het idee, pret van de wet ??? Nou, ik denk: omdat ze nog een heel levendige, pijnlijk levendige herinnering hebben aan de tijd van vóór de wet. Voordat de wet er was, was er de wetteloosheid. En de wetteloosheid, dat is (zie boven): het recht van de sterkste. Het recht van de machthebbers. Het recht van uitbuiters, dictators, de Farao, Hitler, gewapende criminele bendes. En dan komt de wet. Een Godsgeschenk, zegt Israël, want die wet geldt voor laag èn hoog, voor vrouw en man, voor lakeien èn voor koningen: in Israël was iedereen (3000 jaar geleden al!) voor de wet gelijk. De vrijheid van de koning hield op waar de onvrijheid van de lakei begon. Ja, dat zal er in de praktijk beste eens anders hebben uitgezien. Ook toen waren er koningen die niet van hun hofdames af konden blijven, die meer belasting hieven dan rechtmatig was. Maar er was óók de wet. Goddank. Gerrit Heuver |
||
|
Bezinning
Bezinning
Inleiding Onze samenleving wordt steeds individualistischer en hectischer. De tijd vlíegt voorbij. Waar en wanneer heb je nog eens even de gelegenheid om stil te staan, je te bezinnen, nieuwe inspiratie op te doen? In het reine te komen met de vragen en problemen die aan het leven en samen-leven gesteld worden? Misschien is de kerk wel zo ongeveer de laatste plek waar dat nog kan zonder dat er meteen aan je getrokken wordt. Op zondag, in de wekelijkse vieringen, maar soms ook door de week aandachtswand02.jpg) |
||
.jpg)