|
Oude droom
Oude droom
De oude droom Er was eens een droom en die droom leek vervlogen En hij scharrelde eenzaam en oud door de stad Door vrienden van vroeger verloochend bedrogen Een karikatuur die zijn tijd had gehad En die stokoude droom ging langs deuren van huizen Waar ooit hij ’t stralende middelpunt was Geliefd en aanbeden, een held in 't verleden Met een kroon op z’n hoofd en met vleugels van glas Hij nam ons mee langs wegen van liefde Tot hoog in de bergen naar toppen van kracht En het uitzicht daarboven was niet te geloven Zo mooi en zo ver en nog nooit zo gedacht Maar die stokoude droom zwerft nu door de straten Verhongerd, vermagerd, verarmd en halfblind En niemand heeft tijd om wat met hem te praten Alleen af en toe nog een gek of een kind Dus als je ‘m tegenkomt een dezer dagen Haal ‘m in huis, probeer het een keer Geef ‘m een stoel en dan moet je ‘m vragen Hé ouwe droom, hoe zat dat ook weer Dat je ons meenam langs wegen van liefde tot hoog in de bergen naar toppen van kracht De wereld hervormen, de hemel bestormen Met nieuwe ideeën nog niet eerder bedacht Want die stokoude droom heeft nog heel veel te geven Hij heeft een geheim en dat zijn wij soms kwijt Maar hij zal ons allemaal ooit overleven Hij is zo oud als de wereld en zo jong als de tijd Maar je moet ‘m beschermen, je moet ‘m verzorgen Je moet ‘m koesteren onder de zon Je moet ‘m vertrouwen en vandaag al of morgen Dan weet je het weer waar het ooit om begon Dan neemt hij je weer mee langs wegen van liefde Tot hoog in de bergen naar toppen van kracht En daar zal dan blijken dat je verder kunt kijken En hoger kunt reiken dan je ooit had gedacht van Paul van Vliet Voorgelezen door ds. Rob Visser in de dienst van 8 januari n.a.v. de schriftlezing 1 Samuel 3. | ||
| terug | ||
.jpg)